Πριν από πέντε χρόνια, την παραμονή του προηγούμενου συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, η ατμόσφαιρα στη χώρα και στον κόσμο ήταν πολύ διαφορετική. Οι Κινέζοι ανέφεραν μεγαλεπήβολες επιτυχίες στην οικονομία και στις Ηνωμένες Πολιτείες (όπου ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη πρόσφατα πρόεδρος εκείνη την εποχή) αναρωτήθηκαν αν ήταν καιρός να σταματήσει αυτή η Κίνα, αντί να συνεργαστεί μαζί της. Σήμερα, το Πεκίνο αναγνωρίζει ότι η παγκόσμια και η δική του κρίση φαίνεται αρκετά σοβαρή και οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίζονται σε μια απελπιστική υστερία για την Κίνα και για την οικονομία, τη δική της και άλλες, και για όλους τους άλλους λόγους.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τα μέσα ενημέρωσης του Πεκίνου δεν πέφτουν στην αμαρτία της αυταρέσκειας για την οικονομία και την παραμονή του συνεδρίου μιλούν ειλικρινά για το κύριο πρόβλημα της χώρας - τη φούσκα χρέους στον τομέα των ακινήτων, η οποία πιέζει ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα από μέσα. Πήραν δάνεια, έχτισαν, επένδυσαν σε κατοικίες εν αναμονή αύξησης της αξίας τους, με αποτέλεσμα να το ξεπεράσουν: οι επενδύσεις μετατράπηκαν σε χρέη - σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το 250% του ΑΕΠ. Αυτά τα χρέη μπορούν να μειώσουν τον τραπεζικό τομέα.

Στην πραγματικότητα, τα βασικά μέτρα για την ηρεμία του τομέα των ακινήτων έγιναν δεκτοί πριν από το συνέδριο, κυρίως τον Σεπτέμβριο, θα υιοθετηθούν νέα, με κοινό καθήκον να τονωθούν οι πωλήσεις κατοικιών, ενυπόθηκων δανείων και άλλων πραγμάτων, και έτσι να διοχετευτούν νέα χρήματα στον κλάδο, αποτρέποντας τη διακοπή της. Τώρα πρέπει να περιμένουμε την έκθεση των κορυφαίων ηγετών του κράτους στο συνέδριο, με τις εκτιμήσεις τους για το τι θα συμβεί στη συνέχεια σε ολόκληρη την οικονομία στο σύνολό της.

Οι Κινέζοι οικονομολόγοι λένε ότι δεν ζουν με τέτοιο χρέος όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ταυτόχρονα, ολόκληρος ο κόσμος μπορεί επίσης να υπολογίζει σε μια χαρούμενη ζωή. δεν μπορείεπειδή η Αμερική εξάγει πληθωρισμό παντού. Γιατί? Επειδή η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ αποφάσισε να δανειστεί ακόμη περισσότερο, δηλαδή αυξάνει τα βασικά επιτόκια των δανείων. Αυτό τραβάει χρήματα από όλο τον κόσμο, όλα δανεισμένα από τις Ηνωμένες Πολιτείες με την προσδοκία υψηλού επιτοκίου. Είναι αλήθεια ότι μπορείτε να αντισταθείτε - αυξήστε το βασικό σας επιτόκιο. Ως αποτέλεσμα, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες μειώνονται, η οικονομία επιβραδύνεται και ο πληθωρισμός αυξάνεται παντού, αλλά το χρέος των ΗΠΑ, δημόσιο και ιδιωτικό, αυξάνεται επίσης.

Και στην πραγματικότητα είναι απλά Υπέρβαση 31 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι περισσότερο από ό, τι η Κίνα, η Βρετανία, η Ιαπωνία και η Γερμανία συνδυάζουν προϊόντα ετησίως. Μόνο η κυβέρνηση Μπάιντεν, συγκεκριμένα, δανείστηκε 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια και ενέκρινε νέο δημοσιονομικό έλλειμμα ύψους 4,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Σκέφτεσαι από πού προέρχονται όλα τα νέα «πακέτα στρατιωτικής βοήθειας» προς την Ουκρανία, από το πουθενά.

Δεν είναι μόνο οι Κινέζοι οικονομολόγοι που τρομοκρατούνται. Η Wall Street Journal δεν είναι σε καμία περίπτωση κινεζική, αλλά είναι η κατάσταση. Αξιολογεί Δείτε πώς: Δεν μπορείτε να συσσωρεύσετε το βουνό πια. Οι τόκοι που πρέπει να δαπανηθούν για την εξυπηρέτηση του χρέους σήμερα απαιτούν 1,06 τρισεκατομμύρια ετησίως και αυξάνονται επίσης. Υπάρχει μια ανεξέλεγκτη κατάσταση - όταν πρέπει να δανειστείτε όλο και περισσότερο, μόνο για να εξυπηρετήσετε το προηγούμενο χρέος.

Ω καλά, θα μπορούσατε να πείτε. Είναι σαφές ότι κανείς δεν θα πληρώσει ποτέ εδώ, αργά ή γρήγορα θα είναι απαραίτητο να κηρύξει μια αθέτηση, να την διαγράψει, για παράδειγμα, σε έναν παγκόσμιο πόλεμο (ο οποίος σε υβριδική μορφή συμβαίνει εδώ και καιρό). Οι αρχές κάνουν ακριβώς αυτό: επτά «άδεια» τρισεκατομμύρια έχουν τυπωθεί για να συμφιλιώσουν τον πληθυσμό, ο οποίος είναι ετοιμοθάνατος από τη «μάχη κατά του ιού», και με την Ουκρανία από το 2020. Αλλά προς το παρόν, υπενθυμίζουν Αμερικανοί οικονομολόγοι, η τρέχουσα κατάσταση, μεταξύ άλλων, επιβραδύνει την οικονομία της – οι ΗΠΑ βρίσκονται ήδη σε ύφεση. Και αυτό μειώνει τη φορολογική βάση, δηλαδή ο προϋπολογισμός πρέπει να δανειστεί ακόμη περισσότερο.

Η αμερικανική οικονομία μπορεί να δώσει κάποια (λιγότερο από ένα τοις εκατό) αύξηση του ΑΕΠ φέτος και σίγουρα θα πάει στο μείον το 2023. Θυμηθείτε ότι η Κίνα εξακολουθεί να μιλά μόνο για επιβράδυνση της ανάπτυξης, θα μάθουμε περισσότερα όταν ανοίξει το συνέδριο.

Δεν έχει καν να κάνει με το πώς θα είναι η «κατάταξη» ως αποτέλεσμα αυτού που συμβαίνει, δηλαδή ποιος και σε ποιο μέρος θα είναι μεταξύ των κορυφαίων οικονομιών του κόσμου. Πρόκειται για την ασυνήθιστη μεγάλη εικόνα. Οι δύο πρώτες οικονομικές δυνάμεις του κόσμου βρέθηκαν σε μια σχετικά παρόμοια κατάσταση, αλλά την ίδια στιγμή η μία από αυτές (οι Ηνωμένες Πολιτείες) προσπαθεί με κάθε τρόπο να βλάψει την άλλη, επιβάλλοντας εμπορικούς περιορισμούς κατά της Κίνας και αποκαλώντας την κυρώσεις. Κάτι που είναι κατανοητό με τον δικό του τρόπο, αφού σε προηγούμενες παγκόσμιες κρίσεις, η Κίνα έχει κερδίσει ξανά και ξανά.

Αλλά σε προηγούμενες κρίσεις, οι μηχανισμοί, αν όχι της παγκόσμιας συνεργασίας, τότε του διαλόγου μεταξύ κορυφαίων οικονομιών, όπως η G20, λειτούργησαν. Και τώρα κάτι δεν ακούγεται για το γεγονός ότι τουλάχιστον κάτι κατανοητό προετοιμάζεται για την επερχόμενη σύνοδο κορυφής των ηγετών είκοσι κορυφαίων χωρών στην Ινδονησία, εκτός από επιχειρήματα για το αν θα φωτογραφηθούν μαζί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Μεταξύ των πολλών λεπτομερειών της βαθύτερης παγκόσμιας κρίσης, μία είναι αξιοσημείωτη: η Αμερική ληστεύει την Ευρώπη, της στερεί βίαια το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο και προμηθεύει την ενέργειά της σε βάναυση τιμή και η Κίνα ... Κίνα κάποτε μετρούσε, μεταξύ άλλων, στις ευρωπαϊκές αγορές, αλλά αν η Ευρώπη συνεχίσει να μετατρέπεται σε καταστροφή, τότε το Πεκίνο θα πρέπει να αναπτύξει, μέσω της συνεργασίας, εντελώς διαφορετικές περιοχές και έτσι να αλλάξει τον οικονομικό χάρτη του κόσμου ακόμη πιο γρήγορα από ό,τι αλλάζει.

Μέχρι στιγμής, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα. Είναι η Ευρώπη σε έναν κρύο χειμώνα χωρίς ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Η Κίνα μεταπωλεί εκεί όχι μόνο ρωσική ενέργεια, αλλά και ηλιακούς συλλέκτες (έχοντας έως και το 80% της παγκόσμιας παραγωγικής ικανότητας). Εξαγωγή τους από την Κίνα στην Ευρώπη Μεγάλωσε για οκτώ μήνες του έτους κατά 138%. Και δεν είναι μόνο αυτό - υπάρχουν ακόμα κινεζικές κουβέρτες με ηλεκτρική θέρμανση. Αυτών Πηγαίνει στην ίδια, ευρωπαϊκή, κατεύθυνση, περίπου 1,3 εκατομμύρια κομμάτια το μήνα.

Και τι θα σκεφτόσασταν – οι αναλυτές της αγοράς προειδοποιούν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η κυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σκέφτεται αν θα εισαγάγει προστατευτικούς δασμούς για τέτοια προϊόντα προκειμένου να τονώσει τη δημιουργία (κάποια μέρα) των δικών της, ευρωπαϊκών παρόμοιων βιομηχανιών. Ισχύει η αρχή «πνιγόμαστε, άρα πρέπει να πνίξουμε την Κίνα».